درسته که اینترنت خیلی همه گیر شده و تقریبا کمتر کسی رو می تونین پیدا کنین  که اسمارت فون نداشته باشه یا کلمه ی اینترنت به گوشش نخورده باشه! و خب همین استفاده از اینترنت و فضای مجازی باعث شده خیلی کانکشن‌ها به آدما و افراد مختلف زیادتر شده باشه و دوستی‌های زیادی شکل گرفته باشه. حالا به هر نحوی و یا به هر طریقی.

اما به یه چیزی خیلی معتقدم اونم اینه که طی این همه سال عضویت تو دنیای مجازی، بیشترین و طولانی‌ترین و محکم‌ترین دوستی‌ها و پیوندها از طریق وبلاگ برام شکل گرفته. و هنوزم که هنوزه اسم یک وبلاگ‌نویس به گوشم می‌خوره یا می‌بینمش یه حس و حال خاصی بهم دست می‌ده. همه‌ی خاطرات یه جورای پررنگ‌تر هستن و این خیلی شیرینه.

خوشحالم که عمرم به داشتن یه خاطرات قد میده! (:

امروز اول مارچ هست

چیزی نمانده تا تمام شدن سی و یک سالگی