یعنی می‌گی نباید روم سیاه باشه و شرمنده و خجل باشم جلو استادم؟ اونم استادی که تا حالا ۹ واحد رو باهاشون داشتم. ضایع بود این ترم آخری انصافا :پی

روم نمی‌شه دیگه اینجا، تو وبلاگم، ثبت کنم چند شدم درسش رو )-: البته نمی‌دونم چند رد می‌کنن برام‌ها، فعلا نمره‌ی خامم رو بهم اعلام کردن من این همه شرمنده شدم و احساس خجالت و خنگ بودن دارم!

بعله بعله! خودم بهتر می‌دونم. هر بلایی هم بر سرم نازل شده بودم‌ها نباید این مدل امتحان می‌دادم پایان‌ترمی … چقدر هم که زشت توجیح کردم وضعیت نمره‌های این ترمم رو |:

ویش!

بسیار بسیار مایل هستم که درسِ فردا رو حذف کنم!

نمی‌شه ۱۰ بگیرم. مگه اینکه یه معجزه‌ای چیزی بشه و پاس شم. حالا بماند که بقیه درسا رو هم همین‌طور با حساب بر اینکه ۱۰ می‌شم برگه رو تحویل دادم! D:

یعنی ترکوندم این ترم … هاها D:

نه کلاس رفتم درست و حسابی، نه جزوه و کتابی داشتم و نه نگران افتادن بودم! خب دلم می‌خواد پاس شم، ولی دیگه چیکار کنم؟ نشدم هم نشدم دیگه … پوووووف!

اصن دیگه دلم نمی‌خواد درس بخونم … هیــــــــــچ (-:

جنتلمن می‌تونه اونی باشه که وقتی می‌خوای کفشت رو پات کنی، بیادُ کفش رو جفت کنه بذاره جلو پات یا حتی اون کارمند بانکی که وقتی می‌بینه قبل از ساعت کاریِ بانک، جلو در،  جزوه به دست یه لنگه پا منتظر واستادی تا درش باز شه، و یهو جمعیتی با هم هجوم می‌برن که از دستگاه نوبت دهی نوبت بگیرن، زودتر از همه‌ی اونا برات نوبت اول رو بگیره! :دی

و وقتی از همه آخرتر وارد بانک شدی بیاد بگه بفرمائید خانوم، اول شما برو کارت رو انجام بده !!

خُ خیلی مزه می‌ده به آدم!! هاها (;;

فقط حیف که نزدیک به یه ربع فک کردم، چرا الکی زود اومدم که آخرش باز باید منتظر بمونم کار ۳۰ نفر انجام شه تا بتونم یه فیش رو واریز کنم! ((:

یک تیر اومد. خرداد تموم شد!

سعی دارم که خوشحال باشم با اینکه امتحاناتِ کذایی من توی تیرماه اوج می‌گیرن. تعداد بدشانسی‌هایی که تو ماه قبل آوردم واسه خودش رکوردی بود. تو عمرم اینقدر بهم تلقین نشده بود که «بدشانسم» !!

اینقد نوشتنی‌ها و توئیت‌کردنی‌ها داشتم از خرداد ماه که ننوشتم و نکردم که خدا خودش می‌دونه. اصلا دوست نداشتم جایی ثبت‌شون کنم. ولی الان که رسیدم به اول تیر، یه حس خوبی بهم می‌گه دیگه اون روزا تموم شدن. مخصوصا دو روز قبل یعنی سی و سیُ یکم خرداد که در نوع خودش روزای بی‌نظیری بودن واسم، کم کم بهم این امید رو دادن که بعله آقا جاااان، تموم شد دوره رو شانس نبودنت …

متنفرم از اینکه بخوام دروغ بگم؛ یا چیزی رو پنهون کنم؛ یا تظاهر کنم!

اما متاسفانه اینقد آدمای کوته فکر و خودخواه و پرتوقع در و برت زیادن که خود به خود مجبور می‌شی دروغ بگی، پنهون کاری کنی، تظاهر کنی.

تازشم علاوه بر اینکه به خودت یه حس حال بهم زن دست می‌ده، باید به همونی هم که مجبورت می‌کنه بهش دروغ بگی، جواب پس بدی بابتِ این مدل رفتارات.

نمی‌تونم تظاهر کنم به دوست داشتن. آدم باید خودش باشه. آدم باید خودش دوست داشته باشه. آدم باید خودش انتخاب کنه که از چی بدش بیاد. آدم باید خودش تصمیم بگیره چی‌رو یا چه کسی رو دوست داشته باشه.

آقا جان زور نگین، آدم کم میاره!

حداقل آدمی مث من کم میاره که نمی‌تونه خیلی شیک دروغ بگه، خیلی راحت پنهون کاری کنه، خیلی قشنگ تظاهر کنه. جوری که هیچ کدومشون رو متوجه نشین. تبحر ندارم. ندارم. نداااااااااااااارم!